De gîte wordt verhuurd door een vriendelijk Nederlands echtpaar. De dagen worden gevuld met het aflopen van kleine Franse marktjes, chateaux bezoeken, wandelen in een prachtige omgeving, stokbrood eten, wijn drinken en ….vissen. De vismogelijkheden zijn er namelijk legio.Mijn viservaringen.(periode begin september 2005)

Het is niet gebruikelijk om positieve ervaringen op visgebied in de openbaarheid te brengen.

Goede visstekken worden stilgezwegen. Immers, hoe meer mensen de plaats kennen, hoe drukker het wordt, waardoor de kans op aas- en stekdressuur toeneemt en geleidelijk de kans kleiner wordt om een spectaculaire vis te vangen. Ook de kans dat men net te laat is met reserveren omdat een collega visser je net voor is geweest is niet aantrekkelijk. Maar de vriendelijkheid en gastvrijheid waarmee we door de eigenaren zijn ontvangen hebben mij doen besluiten om eenmalig dit stilzwijgen te doorbreken en gehoor te geven aan hun verzoek om mijn viservaring aan het digitale papier toe te vertrouwen.

Op marktplaats.nl was mijn oog gevallen op een advertentie waarbij een echtpaar een accommodatie in Puy L’ Eveque aanbood met vismogelijkheden op rivier de Lot. In het verleden had ik wel eens op deze rivier gevist, telkens met wisselende resultaten. Onze vakantie naar Brazilië van dat jaar daarvoor was niet zo goed bevallen en eigenlijk waren we op zoek naar iets anders.

Het contact werd dus snel gemaakt en eind augustus vertrokken we (mijn vrouw en ik) naar Puy l’ Eveque. Daar aangekomen bleek dat het gezellige huisje, met uitzicht over de Lot, aan een doodlopend straatje lag. Aan de overkant van het weggetje lag de grote tuin met een visvlonder van 6 bij 3 meter. Na een korte kennismaking met de gastheer en gastvrouw hebben we vervolgens ons tentje op de vlonder opgezet. Deze visvlonder zou voor de komende twee weken ons nieuwe adres worden. Voor het koken, douchen en toilet maakten we gebruik van het huisje. Wat een luxe!

De rivier heeft op dat stuk een breedte van meer dan 50 meter en stroomt langzaam. Nieuwsgierig naar de dieptes en bodemstructuur werd snel de boot met fishfinder klaargemaakt en de eerste verkenningen gedaan. De bodem loopt glooiend af naar ca. 3,5 meter. Een oude rivierbeding heb ik niet kunnen ontdekken, wel veel overhangende takken aan weerskanten van de rivier en een half gezonken sloep aan de overkant die ik al gelijk als hotspot bestempelde. De voerplekken van particles (maïs, hennep, tijgernoten) en boillies  werden gemaakt en het vissen was begonnen.

Elke dag werd er vis gevangen. Grote baars aan de plug, brasems zo groot als een vloermat, barbelen van 50 cm en groter. Als aas gebruikte ik hoofdzakelijk boillies (fruit en vismeel). Karpers kwamen er de eerste week niet aan de kant. Maar het vissen met het juiste materiaal maakt van bijvoorbeeld de barbeel een ware sportvis.

De tweede week ging het alleen maar beter. De eerste karpers lieten zich zien en voelen. Wat zijn die karpers op de rivieren toch sterk. Een paar mooie schubs en spiegels, waaronder een mooie dertiger. De tweede week heb ik ook een aantal grote vissen verspeeld. Losschieters en lijnbreuk. Na de tweede week voelde ik dat ik mijn missie nog niet had volbracht. Er moest meer uit te halen zijn. Na enig overleg met mijn wederhelft (als we weer thuis zijn, mag jij nieuwe laarzen kopen) besloten we er nog een weekje aan vast te plakken.

De derde week begon het weer een stuk slechter. Veel regen, alles nat en toen uiteindelijk mijn buitenboordmotor het begaf had ik het eigenlijk wel gehad. Dit was niet hetgeen zoals ik mij die laatste week had voorgesteld. Toch werd er stug doorgevist.

Halverwege de week kreeg ik ‘s nachts weer een aantal piepjes op mijn middelste hengel. Geen echte run maar waarschijnlijk weer een brasem op kleine barbeel. Het regende nog pijpenstelen en ik besloot nog even te blijven liggen totdat het wat minder hard zou regen. Af en toe piepte de beetverklikker maar bleef soms ook minuten stil, totdat ………

De optonic gilt het uit. Hoe kan dat nou. De middelste hengel! Ik spring uit mijn slaapzak, in een paar passen ben ik bij mijn hengel en sla aan. Ongelofelijk, wat is dit? De 3-ponds hengel buigt tot in het handvat en de molen blijft gaan. Ik probeer de vis te stoppen en dan …los.

Balen, ik draai mijn lijn binnen en voel nog een beetje weerstand. Tot mijn verbazing zit er nog  een vis aan. Een brasem van amper 35 cm. Ik onthaak de gehavende vis en duik drijfnat mijn slaapzak weer in. Ik slaap die nacht slecht. “What went wrong?”

Na regen komt zonneschijn. Zo ook in Frankrijk. De volgende morgen was het droog en klaarde het weer helemaal op. Met de ervaring van die nacht moest ik wat doen. Ik kwam tot de conclusie dat het een meerval geweest moest zijn. Die dag ving ik een aantal kleine visjes om het ‘s avonds nogmaals te proberen. Helaas lukte dat niet. Wel ving ik dezelfde 30-er als die week daarvoor en nog een aantal barbelen. Een schrale troost. Nog twee dagen (en nachten) te gaan en een nieuwe target gesteld: meerval.

Die avond helaas geen meerval. Wel een hele mooie spiegelkarper van 34 pond. De grootste en zwaarste karper van de visvakantie zou later blijken.

Met nog één dag te gaan gebeurde het dan toch. De hengel lag er nog geen kwartier in. Een run, een gevecht van een half uur en uiteindelijk de beloning. Een meerval van 153 cm en 25 kg zwaar. Een prachtige vis.

De volgende dag konden we met een tevreden gevoel naar huis. De missie was geslaagd.